قاصدک های دلم را برایت پست کردم

دلم , برای حیاط خلوت دلم تنگ شده

آنجا که روزی پر بود از تو

دلم میخواهد بنشینم روی صندلی آرزویم به انتظار دوباره آمدنت کوچه پس کوچه های دلم را آب پاشی کنم ، چراغانی کنم

میدانی گاهی با خودم می گویم چیست در بحبوحه تنهاییم که مرا بی خود زِ خود می کند ؟؟

دلم برای روزهایی که بال و پر داشتم تنگ شده ..

برای اوج عروجم تنگ شده ..

بالهایم را بازپس گرفتن چه دشوار است! 

خوشا به حال شهیدان بال هاشان را چه زیبا بر پهنه ی آسمانت گستراندن

قاصدک های دلم را برایت پست کردم

طوفانهای خودِ خودم ویرانشان کرد ...

                                                                      به تو نرسید!!!

عطر بودنت را طلب دارم 

ندانسته هایم را میدانی

نداشته هایم را به صلاح ندادی و داده هایم را به حکمت دادی 

صدبار و صدبار توبه شکستم باز مرا می خوانی ؟

خدایا ، مهربانِ مهربانترِ مهربانم دوباره مرا بخوان 

عاشقانه هایم از آن توست مرا می خوانی ؟؟؟

آه ، مرا بخوان ! 

به نامِ نامیِ نام اعظمت مرا بخوان ...

تغیر استراتژی یا تغییر تاکتیک ؟؟؟

آیا پیامد سفر آقای روحانی و پیش آمدهای پس از آن به سود ما بود یا نه ؟؟

این سفر زیر سوال بردن مقاومت چندین ساله ما در برابر غرب بود یا نه ؟؟

چه به دست آمد و چه از دست رفت ؟؟

معنای نرمش قهرمانانه مقام عظمای ولایت در برابر عملکرد دیپلماسی این دولت چیست ؟؟؟

همه این سوال ها و فراوان سوال دیگر این روزها ذهن اکثر مردم جامعه را به خود مشغول کرده است.

امروز در جمع دانشجویان چندین دانشگاه بودم آنها هم درگیر همین سوالها بودند . به نظر من در ابتدا اینکه اصلا نرمش قهرمانانه چیست و از کجا آمده باید مطلبی را یادآور شوم.

این واژه ای جدید نیست که به گوش رسیده؛ رهبری در سالهای72 تا 75 که آمریکا اقتصاد ایران را تحت الشعاع قرار داده بود و پس از انجام بیشترین معاملات با ایران ناگهان تبادلات را قطع و ضربه ای به اقتصاد ایران وارد کرد، برای روشن سازی ذهن مسئولین نکاتی را بیان فرموده که ایشان، همان زمان از این واژه کلیدی استفاده کردند.

از آن زمان تاکنون برداشتهای فراوانی از این اصطلاح صورت گرفته است اما ایشان همواره بر ضرورت پرهیز از بکارگیری استراتژی دفاعى در مسائل سیاسى و دیپلماتیک به عنوان یکى از ویژگیهاى روحیه انقلابى اشاره و تأکید کرده اند: نمایندگان سیاسى جمهورى اسلامى ایران در جهان باید تیزتر از شمشیر، نرم‌تر از حریر و سخت‌تر از سنگ و پولاد باشند... عرصه سیاست خارجى میدان نرمشهاى قهرمانانه است، اما نرمشى که در برابر دشمن تیز باشد... بنا براین دیپلماتهاى ما باید در مواضع اصولى خود مستحکم بایستند و استقامت و پایمردى حضرت امام خمینى (رضوان الله علیه) را الگوى خود قرار دهند.

ایشان همچنین در بیانات خودبطور کاملا ملموس تر اینچنین عنوان کردند که نرمش قهرمانانه مانند کشتی گیری است که نرمش فنی را برای برد خویش انجام می دهد اما نباید از یاد ببرد که حریفش کیست و ...

و البته نباید از یاد برد که به گفته امام راحل رضوان الله تعالی علیه  آمریکا شیطان بزرگ است و مقام معظم رهبری نیز در صحبتهای اخیرشان بر دروغگویی آنها و عدم اطمینانشان به ایشان تاکید موکد فرمودند .

به نظر حقیر در مورد این فرمایش ایشان،تحلیل های ذیل را میتوان ارائه داد:

1- اینکه نرمش قرمانانه در فضای دیپلماسی ایران دادن فرصتی است به دولت تازه تشکیل که مدعی است می تواند با زبان دیپلماسی، مسئله هسته ای را حل کند تا ایشان نیز با حفظ اصل نظام و همچنین رعایت و پاسداری از استراتژی انقلاب اسلامی ایران تلاش خویش را برای ارتباط گیری و از بین بردن ستیزه جویی ها ی کشورهای غربی انجام دهند. مبادا که ندادن این فرصت به آنها و ایجاد تحریم های بیشتر و یا هر اتفاق دیگری این دید را برای مردم و بالاخص مسئولین به وجود آورد که اگر فرصت مذاکره را داشتند این چنین نمیشد و این هوشیاری , بینش و نصیرت بالای رهبر عزیزمان را نشان میدهد.

2- بازهم به فرموده حضرت ماه گاهی اوقات نیاز هست تا با نرمش قهرمانانه در تاکتیک تغییری ایجاد کنیم ؛ تغییر تاکتیک هوشمندانه و قهرمانانه رهبری نشان میدهد که برای ایشان رسیدن به نتیجه مطلوب، آن هم با رعایت اصول و از مسیر صحیح مهم و ضروریست لذا برای این کار می توان در تاکتیک ها و تصمیم ها انعطاف داشت نه اینکه بخواهیم از اصول و شاخصه و مقاومتمان چشم پوشی کنیم!!!

3 - بیان و ایراد کلید واژه نرمش قهرمانانه از سوی رهبری زمینه ای بود برای آماده سازی اذهان دوستداران انقلاب اسلامی برای اتفاقاتی نظیر آنچه در مورد مذاکرات ایران و امریکا در جریان سفر به نیویورک در دیدار وزرای خارجه‌ی دو کشور در حاشیه‌ی جلسه‌ی 5+1 افتاد آماده شد .

4 - از طرفی تعیین هدف در سیاست خارجی، در درجه‌ی نخست، منوط به داشتن درکی صحیح از مقدورات ملی و محذورات محیطی (بین‌المللی یا منطقه‌ای) است؛ بنابراین انتظار ثبات در سیاست خارجی، با توجه به شرایط متحول جهانی، تا حد زیادی عبث به نظر می‌رسد.

  در نتیجه با نرمش قهرمانانه ( اجرای استراتژی برد -باخت )است که می توان  تغییراتی در تاکتیک ایجاد کرد بدون ذره ای تغییر در استراتژی و اهداف مقدس جمهوری اسلامی ایران

هرچند سوالاتی که در ابتدا بیان شد برخی از آن برای خود بنده هم هنوز پاسخهایی مملو از ابهام دارد ولیکن باعث خوشحالی است اگر دوستان نظر و تحلیل خودشون رو ابراز کنندتا شاید پاسخی بر سوالات حقیر هم باشد.

این روزها جایت پر از دلتنگی است

امروز آسمان دلم ابری تر از هر روز نام تو را می بارید در وسعت بی انتهای دلم

و باز صدایی که مرا به تو می خواند

پژواک درونم همه نام تو بود

بی پروا به سویت گام نهادم

قدم هایم یکی پس از دیگری

از زمین دلم کنده میشد

در سکوتی بی انتها

امروز باز دلم پر شده بود از تو

نگاهم تو را می خواند

کجای این قصه ای نمی دانم

غصه ام کجای بی کران دل توست نمی دانم

اینجا سرد است

وجودم گرمای تو را می خواهد

ای عزیز جان کی فراقم را پایان میدهی

بی تو دلم سخت میگیرد

در هوای بی تو نفس هایم تنگ می شود

سوی چشمانم تو را طلب دارد

بیا

 بیا که آمدنت مونس جان است مرا

دلم را مروارید آرامشت بهایی است گران

دلم تنگ است

دلم برای با تو بودن تنگ است

این روزها جایت پر از دلتنگی است

غروب هم دلش برای تو میگیرد

سرخی نگاهش فریاد بی تو بودن است

                                                             بیا...

-----------------------------------------------------

شاهد بیاورم

مگر مردگان هم شهید می شوند

                                      که من هم شهید شوم ؟

                                                                  شهادت , تنها برای زنده هاست

-----------------------------------------------------

هر آنچه از دل براید ...

 دلم برای مدینه بیش تنگ است

تنهایی ...

آشنای قریب , غربت تنهایی خویشم

مدتهاست دلم در غربتی بی نظیر گرفتار شده

کسی نه حرفم را می فهمد و نه می شنود

چه روزگار غریبی است

                   تنهایی دیگر واژه کهنه ای نیست

اگر می گویی تنهایی عذابم میدهد همه می خندند ؛پس این همه هیچکسند ؟؟!!!!

وقتی کسی نیست که درد دلت را بداند , گونه های خیس پر از اشکت را نوازش دهد , وقتی شانه ای نداری برای هق هق گره خورده در تارهای صدایت , وقتی حتی نگاهی نداری که منتظرت باشد

وای چه سخت است این همه تنهایی

پس خدا کجای این تنهایی است ؟

کفر نیست حقیقت است وقتی قلبم تهی از نور شده ؛ خالیه تنهای , تنهایی خدا هم میشود

آرامشی می خواهم از جنس تو , نثارم می کنی مهربانم ؟

نیستی

نبودنت آزارم میدهد

نبودنت بغض گلویم را هر غروب میشکند

نبودنت دلم را به درد می آورد

تنها چیزی که از تو برایم مانده پر می کند آغوشم را از تو

آخ که چقدر طولانی میشود نبودنت برایم

یاد کودکیم بخیر لااقل بهانه که میگرفتم مادر دو دانه ابنبات کف دستم میگذاشت

اما امروز , اما امروز که بهانه تنهایی ام را میگیرم ...

--------------------------------------------------------------
شاهد بیاورم

باوتان اگر نیست که می شود بود , ولی نبود ,
مرا ببینید !
و اگر نبود , ولی بود ,
شهدا را
------------------------------------------------------------
هر آنچه از دل براید ...

دیروز دلم برای امروز گرفت
امروز همان دیروزِ امروز من است