عشق

.............................**********...............................

سیاهی چادرت بد پاگیرم کرد

وقتی آرام از من دور میشدی

باد روی شانه هایت آرام می نشست

آرام می نشست با لالاییش خوابم می کرد

انگار تمام نگاهم به جای چادرت به آسمان دوخته شده بود

و

و چه شباهت عجیبی است میان وسعت معصومیت تو در پناه چادرت

                                                                 با پهنای آبی آسمان

ابرهای گره خورده نگاهت دلم را بارانی می کند و برق چشمهایت دلهره هایم را به باد میدهد 

آغوشت آرامشی دارد به اندازه بال و پر گرفتن برای پرواز

من عشق را با تو یافتم مادرم

دوستت دارم

...............................................

**خیلی دنبال یه تصویر مناسب برای مقام والای مادر گشتم اما تصویری به قد که لایق مادر باشه پیدا نکردم ببخشید که تصویر نداره**